The Voyager

Η Toshiba ανακοίνωσε κατά τη διάρκεια της CEATEC 2010, της μεγαλύτερης έκθεσης καταναλωτικών ηλεκτρικών συσκευών στην Ιαπωνία, τις πρώτες διαθέσιμες στο εμπόριο 3D τηλεοράσεις χωρίς γυαλιά. Με τις δύο νέες τηλεοράσεις, μία με μέγεθος οθόνης 12’’ (30.5 cm) και άλλη μία με μέγεθος 20’’ (50.8 cm), οι θεατές μπορούν να έχουν μια άνετη, εμπειρία τριών διαστάσεων, χωρίς τη χρήση των ειδικών 3D γυαλιών. Τα προϊόντα θα είναι διαθέσιμα μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου 2010 στην Ιαπωνία. Η Toshiba παρουσίασε επίσης ένα πρωτότυπο φορητού υπολογιστή με 12’’ (30.5 cm) 3D οθόνη χωρίς γυαλιά κατά τη διάρκεια της CEATEC .

Δείτε το video και θα καταλάβετε.. Αυτό πάντως που είναι και το πιο αστείο είναι η αντίδραση του παρουσιαστή του δελτίου καιρού, όταν συνειδητοποιεί πως είναι on air!

Όσοι επισκέυθηκαν τις τελευταίες μέρες  το WebTV του antenna.gr ενημερώθηκαν πως για να δει κανείς τον αγώνα (3ήμερο) πρέπει να εγγραφεί στο site και να πληρώσει € 4.99 για να παρακουθήσει τον αγώνα, γεγονός απαράδεκτο κατα την άποψή μου, πόσο μάλλον σε συνδιασμό με την απόφαση του καναλιού να μην δείξει ζωντανά τον αγώνα αλλά σε μαγνητοσκόπηση σήμερα Σάββατο μετά τα μεσάνυχτα για τις κατατακτήριες δοκιμές και την ίδια ώρα τα μεσάνυχτα της Κυριακής τον αγώνα.

Σε οκτώ ακόμη πόλεις επεκτείνεται η διάθεση του Conn-x TV, της συνδρομητικής τηλεόρασης του ΟΤΕ. Οι κάτοικοι του Αγρινίου, της Αμαλιάδας, της Καλαμάτας, της Κορίνθου, του Ναυπλίου, του Ξυλοκάστρου, της Πτολεμαΐδας και της Τρίπολης μπορούν να αποκτήσουν στο σπίτι τους την τηλεόραση της νέας εποχής. Ο ΟΤΕ τους προσκαλεί να γνωρίσουν το Conn-x TV για να έχουν τον έλεγχο της δικής τους ψυχαγωγίας και ενημέρωσης!

Κέρδισε το Jaga TT V30 Mobile. Αναλογική TV για όλα τα ελεύθερα κανάλια (NET, MEGA, ANT1, STAR, ALTER, SKAI, ALPHA, κτλ) με καταπληκτική λήψη. Εγγραφή από TV, 2 κάρτες SIM και οι 2 standby, 2 κάρτες microSD έως 4 GB, 3.0” οθόνη αφής PDA, 262.000 χρώματα, camera 2.0 MP, FM Radio με ανοικτή ακρόαση και ήχο 3D, MP3, MP4, Bluetooth Stereo, GPRS, Wap και άλλες απίθανες λειτουργίες.

Για τον Σταύρο Θεοδωράκη δεν νομίζω πως χρειάζονται και πολλές συστάσεις, αν και όσοι δεν τον γνωρίζετε σίγουρα θα έχετε δει κάποια από τις εκπομπές του, οι οποίες κατά τη δική μου πάντα γνώμη,  είναι από τις λίγες ενδιαφέρουσες εκπομπές στην ελληνική τηλεόραση τα τελευταία χρόνια.

Κατα καιρούς όλοι έχουμε δει κάποιες πολύ περίεργες διαφημίσεις για να μην πω εντελώς “αποτυχημένες”. Πολλές απο αυτές βέβαια έρχονται απο την Ιαπωνία, όπως και αυτή στο παρακάτω video.
Αυτό όμως που μου κάνει εντύπωση δεν είναι τα video που έχουμε δει και έχουμε χαρακτηρίσει ώς αποτυχίες, βλακείες ή ότι άλλο.. είναι το γεγονός πως μια χώρα με τόσα να δείξει, απο τεχνολογία και ανάπτυξη τουλάχιστον, πως μπορεί στο κομμάτι αυτό να είναι τόσο πίσω σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο..

Το σχόλιο του συγγραφέα στο neolaia.gr σχετικά με την σύλληψη των δύο οπαδών του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού στην Γερμανία.. “Αν είχες μυαλό, δεν θα έχανες τον τελικό“..

Το άρθρο του Κώστα Καλλιτση  «Το καθεστώς χλίδας» στην Καθημερινή, σχετικά με τα περίπου 44.000 αυτοκίνητα τα οποία διατηρεί το Ελληνικό Δημόσιο..

Το 75% των καταναλωτών ηλικίας 14-25 ετών, οι λεγόμενοι Millennials, θεωρούν τον ηλεκτρονικό υπολογιστή καλύτερο μέσο ψυχαγωγίας από την τηλεόραση, σύμφωνα με νέα έρευνα της Deloitte στην οποία συμμετείχαν 8.800 καταναλωτές ηλικίας 14-75 ετών από τη Βραζιλία, τη Γερμανία, την Ιαπωνία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ.

Τα αποτελέσματα της έρευνας φανερώνουν ότι οι Millennials παρουσιάζουν εντυπωσιακές ομοιότητες στις προτιμήσεις και στη συμπεριφορά τους όσον αφορά στην κατανάλωση νέων ψηφιακών μέσων και αποτελούν μία παγκόσμια γενιά καταναλωτών που πρωτοπορεί και υιοθετεί γρήγορα τις νέες τεχνολογίες (early adopters).

Η εκπομπή του Παύλου Τσίμα “Έρευνα – Δυστυχία να είσαι μαθητής” δείχνει ένα τυπικό 24ωρο δύο μαθητών του Λυκείου. Ο Γιαν μένει στη Φιλανδία, ενώ η Βανέσσα στην Ελλάδα.

Την ιστορία αυτών των δύο μαθητών, ένα τυπικό τους 24ωρο, παρακολουθεί η κάμερα της «Έρευνας», καταγράφει τις διαφορές στο εκπαιδευτικό τους περιβάλλον και την καθημερινή τους ζωή και μένει με το αναπάντητο ερώτημα: Πώς είναι δυνατόν το δικό μας σχολείο να πιέζει τόσο πολύ τους μαθητές του με τόσο φτωχά αποτελέσματα; Πώς γίνεται να συζητάμε τόσο πολύ για την παιδεία και να τα καταφέρνουμε στην πράξη τόσο άσχημα;