Στη ζωή μας δε χωράει ο πυρηνικός εφιάλτης

Δύο μέρες μετά την εκπνοή της «Παγκόσμιας Ημέρας Γης» – δύο μέρες πριν την οδυνηρή μνήμη των 22 χρόνων από το «ατύχημα» στο Τσερνομπίλ, την εποχή των παγκόσμιων κλιματικών αλλαγών, των οικολογικών καταστροφών μεγάλης κλίμακας και της συγκεντρωτικής , ασύδοτης και ενεργειακά αδηφάγου ανάπτυξης ενός μικρού ποσοστού του παγκόσμιου πληθυσμού σε βάρος του πλανήτη και της πλειοψηφίας των κατοίκων του, ο πυρηνικός εφιάλτης παραμένει παρών!
Μετά το τραγικό ατύχημα στο Τσερνομπίλ, η πυρηνική βιομηχανία δέχθηκε μεγάλη πίεση και στις περισσότερες χώρες σταμάτησαν τα σχέδια κατασκευής νέων πυρηνικών μονάδων με δεδομένο μάλιστα ότι το θέμα της διαχείρισης των ραδιενεργών αποβλήτων και της ασφάλειας των αντιδραστήρων παραμένουν άλυτα. Σε ορισμένες μάλιστα χώρες (π.χ. Γερμανία) επήλθε συμφωνία για οριστική έξοδο από την πυρηνική εποχή.

Η αναγνώριση των κλιματικών αλλαγών ως της μεγαλύτερης ίσως απειλής για τον πλανήτη, η ευαισθητοποίηση των πολιτών για το θέμα και η διαφαινόμενη εξάντληση των παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου στις επόμενες δεκαετίες θεωρήθηκε από το πυρηνικό λόμπυ ως μια καλή ευκαιρία για να επανέλθει ο εφιάλτης των πυρηνικών με άλλη – πιο ελκυστική για τους καταναλωτές – συσκευασία.

Αξιοποιώντας την αυξανόμενη ζήτηση ενέργειας και την αύξηση της τιμής του πετρελαίου, η πυρηνική βιομηχανία προβάλει το πρόβλημα (των πυρηνικών) ως λύση. Οι πολίτες του κόσμου πολιορκούνται από την ανειλικρινή ρητορεία όσων παρουσιάζουν την πυρηνική ενέργεια ως σωτήρα του σύγχρονου πολιτισμού, ως μόνη απάντηση στην απαίτηση εξεύρεσης νέων ενεργειακών πηγών.

«Καθαρή, ασφαλής, φτηνή, πράσινη, ανεξάντλητη, ειρηνική πυρηνική ενέργεια» είναι η κεντρική ιδέα της συντονισμένης προσπάθειας να αποδεχτούν οι πολίτες του κόσμου χωρίς αντίσταση μία νέα πυρηνική επέλαση.
«Καθαρή», αν περιμένουμε να εξαφανιστούν με τρόπο μαγικό τα εκατομμύρια τόνων πυρηνικών αποβλήτων τα οποία χρειάζονται μέχρι και εκατομμύρια χρόνια για να καταστούν στοιχειωδώς ανενεργά και αποδεικνύεται καθημερινά ότι διεισδύουν στο χώμα, το νερό και τον αέρα, όσο καλά και αν αποθηκευτούν.

Διαβάστε τη συνέχει του άρθρου..

You may also like...

2 Σχόλια

  1. ..Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια…
    «μικραίνουν» χρόνος κι αποστάσεις…
    κι ορίζοντες ανοίγουμε..,…
    με μηχανές και με κομπιούτερς…
    δυσπνέουμε στη φαρδοχώρια..,…
    πάν’ της ψυχής οι αναστάσεις..!

    Μα τα κορμιά μας άρρωστα…
    και οι ψυχές.., κι απόμακρες..,
    κι η Γη σαν ενυδρείο..,…
    γίναμε μηχανόσιτα..,
    ψυχή, κορμί…παράσιτα…
    κι ο κόσμος ρομποτείο..,
    Σύμπαν Λαβυρινθείο..!

    Με διαστημόπλοια πλανητάρια…
    ώς κι άλλα άστρα «κατακτάμε»…
    και Γη δεν κατακτήσαμε..,…
    πώς μεγαλώνουν τα κενά μας..,
    αντάμα όλα…κι όλα χώρια..,…
    Θε μου.., πού πάμε…και μας πάνε..!…

    Αλέξανδρος Ζήβας,
    URL : http://www.siopi.gr
    Αποκωδικοποίηση..: θρησκειών, μυθολογιών, ψυχής, σιωπής,…
    Σχηματοποίηση λόγου (στίχων μου), θεογονία, κοσμογονία,…
    Γεια…

  2. ..Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια…
    «μικραίνουν» χρόνος κι αποστάσεις…
    κι ορίζοντες ανοίγουμε..,…
    με μηχανές και με κομπιούτερς…
    δυσπνέουμε στη φαρδοχώρια..,…
    πάν’ της ψυχής οι αναστάσεις..!

    Μα τα κορμιά μας άρρωστα…
    και οι ψυχές.., κι απόμακρες..,
    κι η Γη σαν ενυδρείο..,…
    γίναμε μηχανόσιτα..,
    ψυχή, κορμί…παράσιτα…
    κι ο κόσμος ρομποτείο..,
    Σύμπαν Λαβυρινθείο..!

    Με διαστημόπλοια πλανητάρια…
    ώς κι άλλα άστρα «κατακτάμε»…
    και Γη δεν κατακτήσαμε..,…
    πώς μεγαλώνουν τα κενά μας..,
    αντάμα όλα…κι όλα χώρια..,…
    Θε μου.., πού πάμε…και μας πάνε..!…

    Αλέξανδρος Ζήβας,
    URL : http://www.siopi.gr
    Αποκωδικοποίηση..: θρησκειών, μυθολογιών, ψυχής, σιωπής,…
    Σχηματοποίηση λόγου (στίχων μου), θεογονία, κοσμογονία,…
    Γεια…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *