Ο Γιάννης Ζουγανέλης στήνει εδώ ένα νούμερο με κανονικό σενάριο : Ο γέρος διάσημος και σοβαρός (αλλά και …ξυνισμένος και οξύθυμος) μουσικός δημιουργός τραγουδάει το αριστούργημά του, ένα σπαρταριστό απροσδιόριστο λατινογενές συνοθήλευμα «σοβαρών» λυρικών, Καθολικών και σχεδόν …»Gothic» χαρακτηρηστικών, σε στυλ Requiem (με …Jazz εισαγωγή!). Στην πορεία, μας παρουσιάζει και τη μαθήτρια – μούσα του (για την οποία του τρέχουν και τα σάλια). Εκείνη του χαϊδεύει την αυταρέσκειά του κι ο δάσκαλος χαμογελάει με ικανοποίηση. Γρήγορα όμως προσβάλλεται και τα παίρνει χοντρά στο κρανίο γιατί η μικρή του λέει ότι νοιώθει μοναξιά. Πέφτει γερός τσακωμός, ο μεγάλος δημιουργός είναι …παρμένος άγρια, αλλά τελικά ή παρεξήγηση λύνεται, ο μαέστρος ηρεμεί μπροστά στην ουράνια χάρη της νεαρής, και στο τέλος της …στέλνει και φιλάκια.
Υπάρχουν βέβαια διαφορετικές εκτελέσεις.. και παρακάτω ξεχώρισα τις δύο καλύτερες..
Μάλιστα τα σχόλια στο πρώτο video, σχετικά με τον Παπακωνσταντίνου, τον Μαχαιρίτσα, τον Σταρόβα και τον Μπουλά είναι καταπληκτικά! Απολαύστε τον..
